** شهدای شهر زاویه **

.... شهدا را یاد کنیم حتی با ذکر یک صلوات ...

.... شهدا را یاد کنیم حتی با ذکر یک صلوات ...

** شهدای شهر زاویه **

سلام
بنده با ساخت این وبلاگ در خدمت شما دوستداران امام و شهدا هستم تا در این راه سهم کوچکی را داشته باشم و در مقابل جنگ نرم، سربازی از سربازان آقا باشم.
افتخارم: بسیجی بودن میباشد.
آرزوم: شهید شدن پای رکاب آقاست.
هدف: من این وبلاگ رو به نیابت از شهیدان درست کردم تا من و شمارو شفاعت کنند.
شهیدانی که رفتند تا ما باشیم.

بایگانی
آخرین نظرات
  • ۳ آذر ۹۴، ۱۹:۴۸ - مبین
    ممنون

خاطره شهدا

خاطرات کوتاه از شهدای زاویه و شهدای هشت سال دفاع مقدس







داشت محوطه رو آب و جارو می کرد.به زحمت جارو رو ازش گرفتم.ناراحت شد و گفت : بذار خودم جارو کنم،اینجوری بدی های درونم هم جارو میشن
کار هر روز صبحش بود،کار هر روز یه فرمانده لشگر...
شهید همت
 



 حق با من بود. هر وقت فکرش را می کردم می دیدم حق با من بوده.ولی چیزی نگفتم. بالاخره فرمانده بود.یکی دو ماه هم بزرگ تر بود.فکر کردم « بذار از عملیات برگردیم،با دلیل ثابت میکنم براش.» از عملیات برگشتیم. حسش نبود. فکر کردم «ولش کن. مهم نیست. بی خیال.» پشت بی سیم صدایش می لرزید.مکث کرد. گفتم « بگو حاجی . چی می خواستی بگی؟ » گفت «فانی! دو سال پیش یادته؟ توی در؟ حق باتو بود. حالا که فکر می کنم ، می بینم حق با تو بوده. من معذرت میخوام ازت .»
                                                                                                                            شهید حسین خرازی 




تازه به هوش آمده بود. چشم های بی رمقش که به من افتاد ، خنده ای کرد و گفت « بله . رسو ل شهید شد.» نمیدانستم چه بگویم؟ رفته بودم تسلیت بگویم. خوش حال بود. می خندید. نفهمیدم دوباره کی به هوش آمد . چشم هایش نیمه باز بود ، اشک هایش روی صورتش می ریخت . می گفت« رسول یک تیر خورد و رفت. من این همه تیر خوردم ، هنوز این جام .» تازه از اتاق عمل صحرایی بیرون آمده بود. رنگ به صورت نداشت. هر چه اصرار کردم که شما برادر بزرگ رسول هستید ، باید برای مراسم خودتان را برسانید ، می گفت «نه!» آخر عصبانی شد و گفت « مگه نمی بینی بچه ها کشیده ند جلو؟ تازه اول عملیاته . کجا بذارم برم؟»
                                                                                                          شهید ردائی پور




همیشه به پدر و مادرش می گفت:
آرزو دارم لحظه شهادت سرم از تنم جدا بشه
می گفت: می خوام مثل مولایم امام حسین علیه السلام شهید بشم ...
فروردین 65 به آرزوش رسید...
گلوله ی خمپاره اومد و سرش رو از تنش جدا کرد ...
                                                                                        خاطره ای از زندگی شهید فرامرز عزتی 







نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی